آثار گناه و حرام:

یکی از آفت های دین و ایمان و علاقه به خدا و عبادت و توفیق اعمال نیک، خرودن مال حرام و انجام هر حرام و گناه دیگری است.اساساً خوردن مال حرام برای دین مؤمن از کرد برنده نسبت به بدن انسان خطرناک تر است و اگر کسی بخواهد سرمایه ی ایمان و علاقه ی به خداوند و اولیای او را در وجود خود زنده نگه دارد چاره ای جز پرهیز از مال حرام و گناه ندارد.

با بی تقوایی و پرهیز نکردن از حرام رفته رفته دین و اعتقادات انسان ضعیف می گردد تا جایی که آیات و نشانه های خدا و حقانیت دین را انکار می کند و اهل دین و احکام الهی را مسخره می نماید، چنان چه خداوند در قرآن به این اشاره فرموده است: ((ثُمَّ کانَ عاقبة الَّذینَ أساؤا السُوئ أَن کَذَّبُوا بِآیاتِ اللهِ وَ کانُوا بِها یَستَهزِؤُنَ))

یعنی ، (( سرانجام کار کسانی که مرتکب گناه و ظلم (و حرام) شدند، تکذیب نمودن و استهزای به آیات الهی است.))             

خداوند در قرآن می فماید: (( اموال یکدیگر را به باطل نخورید و جز آن که در آمدی باشد که شما از راه تجارت و معاملات حلال و همراه با رضایت به دست آورید.))  (النساء/29)

رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند: (( سخت ترین چیزی که برای امت خود از آن هراس دارم درآمد های حرام و شهوت خفیّه (یعنی عشق به گناه) و ربا خواری است.

در سخنان معصومین (علیهم السلام) تأثیر گناه و حرام در روح انسان فراوان گوشزد شده است تا جایی که رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند: (( کسی که یک لقمه حرام بخورد خداوند تا چهل شبانه روز نماز او را نمی پذیرد و دعاهای او را مستجاب نمیکند و اگر از حرام در بدن او گوشت روییده شود- هر اندازه که باشد- سزاوار آتش و عذاب الهی خواهد بود و البته از یک لقمه ی حرام نیز در بدن انسان گوشت روییده می شود.))البحار ج62/315

امام صادق(علیه السلام) در باره ی ارزش پرهیز از گناه و حرام فرمودند: (( ترک یک لقمه ی حرام نزد خداوند بهتر از دو هزار رکعت نماز مستحبی است.))

از سویی بهترین راه برای استجابت دعا، پرهیز از حرام است، چناچه که رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلم) در پاسخ شخصی که به آن حضرت عرض کرد: من دوست دارم خداوند دعای مرا مستجاب نماید، فرمودند: (( باید در آمد های خود را پاک نمایی و (غذای) حرام در درون شکم خود نریزی تا خداوند دعای تو را مستجاب نماید.))